درباره منشا مشروعیت قدرت سیاسی در سه رکن و عنصر آن باید گفت : مشروعیت رکن اول یا همان اراده ، از این واقعیت بر می خیزد که صاحب اراده یا مشروعیت بالذات داشته باشد و یا در صورتی که مشروعیت بالعرض دارد ، مشروعیت او به یک مشروعیت بالذات بازگردد، درغیر اینصورت مستلزم دور یا تسلسل خواهد بود که دور و تسلسل – همانگونه که در قلمرو هست ها محال است – در قلمرو باید ها نیز محال است.اگر منشا مشروعیت به یک مشروعیت بالذات باز نگردد ، هیچ گونه عاملی وجود نخواهد داشت که ترجیح آن اراده را بر سایر اراده ها توجیه کند. مگر بر اساس دیدگاه نسبی گرایی که بر اساس این دیدگاه هرگونه اراده ای و در نتیجه هر رفتار مبتنی بر اراده ، مشروع قلمداد خواهد شد. زیرا در این صورت به هیچ فعل و رفتاری ، اراده تعلق نخواهد گرفت مگر انکه فاعل و مرید ،آن فعل ورفتار را نزد خود (خوب) و (پسندیده) تلقی کند.مشروعیت رکن دوم یا همان الزام دیگران ، ریشه در ذات دارای مشروعیت بالذات دارد ، زیرا اوست که هر صاحب اراده و هر اراده ای را آفریده است و همین آفرینش موجب برتری اراده او شده است.

 فايل صوتي كامل روز یک شنبه(1391/09/26) را میتوانید از اینجا دانلود نمایید.