|205|
تبوك كه ترور پيامبر توسط منافقان رخ داد و نقشه آنان توسط وحى الهى نقش بر آب شد،
همراه و ملازم رسول خدا بود. پيامبر از حذيفه پرسيد: آيا آنان را شناختى؟
عرض كرد: هيچ كدام را نشناختم.
پيامبر اسامى آنان را به حذيفه گفت. از آن پس، حذيفه، منافقان را كه نقاب اسلام بر
چهره زده بودند، به خوبى مىشناخت.
پس از رحلت رسول خدا(ص)، حذيفه از جمله افرادى بود كه در كنار على(ع) قرار گرفت.
مسعودى مىنويسد: در سال 36 هجرى حذيفه در كوفه [يا مدائن] بيمار و بسترى بود.
خبر قتل عثمان و بيعت مردم با على(ع) به او رسيد. حذيفه گفت مرا به مسجد ببريد و اعلان
نماز جماعت كنيد. پس از اجتماع مردم، حذيفه را بر فراز منبر نشاندند. او پس از حمد و ثناى
خداوند چنين گفت:
«مردم! مسلمانان با على بيعت كردند. اكنون پرهيزگار باشيد و از او پشتيبانى نماييد. زيرا از
روز نخست حق با او بود و او پس از پيامبر، تا روز رستاخيز بهترين مردم است».
سپس حذيفه دست راست خود را بر دست چپ زد و گفت:
«خدايا! تو شاهد باش كه من با على بيعت كردم».
حذيفه در آن زمان كه از سوى عثمان فرماندار مدائن بود، از سوى امير مؤمنان در آن
سمت ابقا شد. حضرت ضمن نامهاى به او نوشت:
«من تو را در سمت حكمرانى مدائن ابقا نمودم و جمعآورى خراج و جزيه اهل ذمّه را به عهده
تو گذاشتم. اكنون افراد مورد اعتماد و ديندار و امين را به همكارى برگزين و از يارى آنان در
اداره امور بهره بجوى؛ اين كار موجب سرافرازى تو و رهبرت و مايه ذلت دشمن است.
به تو توصيه مىكنم در نهان و آشكار پرهيزگار، و از عذاب خدا در همه حال به هوش باش. با
نيكوكاران به نيكى و با معاندان با شدت رفتار كن. كارها را با ملايمت و نرمى انجام بده و با مردم
با موازين دين و بر اساس عدل و داد رفتار نما، زيرا در پيشگاه خداوند مسؤول هستى.
به داد مظلومان برس. از لغزش مردم درگذر. تا مىتوانى روش نيكو برگزين، زيرا خداوند
نيكوكاران را پاداش خواهد داد.
وظيفه دارى خراج زمينها را بر اساس حق و انصاف جمعآورى كنى و آن را حيف و ميل ننمايى.
نه چيزى از آن را در دست مردم واگذار و نه بدعتى از خود در آن بگذار، بلكه در ميان
مستحقانش، با عدل و برابرى تقسيم كن. با مردم با تواضع و نرمخويى رفتار كن و در مجلس
