مرورى بر انديشه آيةاللّه نائينى

سياسى موجود به وجود آورد. سوال‏ها و
پاسخ‏هايى كه پس از مشروطه مطرح
مى‏گرديد داراى محتوا و ظاهرى نسبتا
متفاوت با قبل از آن دوره بود. اين كه چرا
كشورهاى مغرب زمين فرايند توسعه يافتگى
را اين چنين شتابان در مى‏نوردند؟ و در
مقابل، چرا ايران اسلامى به عنوان جزيى از
پيكره جهان اسلام، در فلاكت و عقب
ماندگى به سر مى‏برد؟ زمينه‏ساز پاسخ‏هايى
شد كه از دوره عباس ميرزا و به طور جدى‏تر
از دوران نهضت مشروطه به بعد، مطرح
گرديد، آيا عوامل داخلى در اين وضعيت
دخالت دارند يا عوامل خارجى؟ رويكرد
دوگانه‏اى بود كه به راه حل‏ها و جريان‏هاى
فكرى متعددى منجر شد.

 

ميرزا محمد حسين نائينى غروى،

يكى از رهبران نهضت مشروطيت، در
پاسخ به سوال‏هاى فوق و مشكلات و
حوادث جارى در ايران آن دوره، به
ساختار قدرت در ايران مى‏نگرد و
عواملى از قبيل توزيع ناعادلانه قدرت و
استبداد سياسى و دينى را از مهم‏ترين
مشكلات جامعه ايران مى‏داند از اين رو
در پى آن بود تا با ارائه يك نظم سياسى