|416|
مرتضى حائرى(ره) تلمّذ كردم. آنگاه بيش از هشت سال در خدمت حضرت آية اللّه
العظمى بروجردى(ره) (از درس فقهايشان)، دهسال در خدمتحضرتامام(ره) (از دروس
فقه و اصول ايشان) و بيش از دوازده سال در خدمت آيةاللّه العظمى محقق داماد(ره) (از
دروس فقه و اصول ايشان) بهره بردم. همچنين اسفار ملّا صدرا و شفاى بوعلى و
دروس تفسيرى و اعتقادى را از محضر استاد بزرگوار، علّامه طباطبائى(ره) فرا گرفتم.
عوامل موفقيّت
اگر لطف خداوند متعال و توجّهات ائمّه معصوم(ع)، به ويژه حضرت ولى
عصر-ارواحنا فداه- نبود، هيچ كس توفيقى نمىداشت. اگر من هم توفيقى كسب
كردهام، به لطف خدا بوده است. در عين حال، سعى كردهام امورى را در تحصيل
رعايت كنم كه آن هم اگر انجام پذيرفته ، به لطف خداوند متعال و عنايت اهلبيت(ع)
بوده است؛ از جمله آن امور است:
1. انتخاب اساتيد خوب؛ استاد، نقش تعيين كنندهاى در سرنوشت انسان دارد،
مرحوم علّامه طباطبائى، از استادشان مرحوم حضرت آقاى قاضى، نقل فرمودند: «اگر
نصف عمر طلبه در طلب استاد بگذرد، جا دارد».
2. انتخاب هم مباحثه خوب؛ پس از تبعيد حضرت امام(ره)، بيش از ده سال، بحث
جمعى با حضرات آيات: محمدى گيلانى، مصباح يزدى، حاج شيخ محمد يزدى و
حاج سيّد على اكبر موسوى يزدى داشتم كه بسيار ثمربخش بود.
3. تلاش بر مانع نبودن امور دنيوى در تحصيل؛ از اين رو، به لطف خدا و اعتقادى كه به
اين راه داشتهام، روزانه، بيش از ده الى دوازده ساعت، مشغول تحصيل بودهام.
4. منظّم بودن؛ استاد بزرگوار ما، حضرت امام(ره)، افزون بر اين كه خود منظّم بودند،
از اين كه شاگردى بى نظم به درس حاضر مىشد، به شدّت ناراحت مىشدند و
مىفرمودند: «من نمىگويم به درس من بياييد، ولى اگر مىخواهيد بياييد، منظّم